گله از یک دوست !!!!!!

عزیزانم ، سرورانم ، بزرگواران 

چرا نمی خواهیم قبول کنیم ، تنوع بسیار زیاد  از نژادی خروسهای جنگی در کشور عزیزمان ایران وجود دارد

چرا نمی خواهیم نژادهای به اثبات رسیده ای دشتیاری ، چهابهاری ، گراشی ، خویی ، اورلاف ، بی دم گیلان ، لار زاهدان ، تاج تبری کردستان ، خسک لری ، چیل تربت ، در گزی ، و ......................صدها نسل پراکنده در نقاط مختلف کشورمان را باور کنیم  

عزیزان من ، من با کلمه لاری مشکلی ندارم ، لاری اصطلاحی عامیانه و ایرانی برای نامیدن این نژادهاست ولی ملاک چیز دیگریست ، 

بخدا نسلهای خالص چشم سرخ ، سبز ، زرد هم مال همین مملکت هستند ، آنها هم حق پرورش و تکثیر دارند ، باید آنها را هم به خاطر غیرتشان ستود ، بخاطر خون ایرانی در رگهایشان ستود ، یک خروس چشم نارنجی کوچک سه دانگ  منطقه سراوان  جلوی 7 دانگ خروس ترک درو نمی دهد ، میماند تا بمیرد ، ولی بعضی از نژادهای بلند خارجی با نیم دونگ بلندتر سر نمیگیرند ، 

تا بحال جنگ زیبای خروسهای جنگی کوچک محلی میناب را دیده اید  

، استیل و قدرت بدنی چهل تاج 6 دانگ و چشم سبز و دم سیخ کردستان را دیده اید ، اگر ما نژادیهایی با چشمهای سفید و دم خوابیده و تاخ مهر و قلم سبز و ................ را در بعضی از نقاط کشور داریم. 

دلیل نمی شود ، بقیه نژادهای خوب ایرانی فراموش کنیم ،  

بروید  قوانین باشگاه کلکته را که در 60 سال پیش نوشته شده بود بخوانید ، بدانید این ایدآل از کجا سر چشمه گرفته ، و به ذهن ما رسوخ کرده ، همین است که تو سری از نژادهای خارجی را میخوریم ، 

مرغ و خروس جنگی ما میبرند ،بعد به خود ما به نام خودشان تحویل میدهند ، چهارتا مبنای اصالت هم رویش می گذارند ، عشقباز ایرانی  

نژادهای قدیمی خودش را فراموش میکند و به نژادها ی خارجی نمره لاری گری میدهد، 

 چرخی اینور و آنور وبلاگ ها زدم دلم  آتیش گرفت ، بغض 25ساله ترکید  با شما همراهان عزیزم ،درد دل کردم ، مرا ببخشید ،لاری همان است که باشگاه خروسبازان کلکته گفته ، 

من اشتباه کردم ، بنده  را عفو کنید، که گفتم   ملاک این مشخصات نیست ، تا هزارتا حرف پشت سرم گفته نشود ،  

 به فضل الهی  نیازی به فروختن یک پر از نسلهایم را ندارم ، و همه میدانند بیشتر از 90 درصد خروسهایی که بیرون دادم هدیه کرده ام و در تمام در و دهاتهای این مملکت هم به خاطر دنبال مرغ و خروس گشتن  و پیدا کردن نسلهای بومی معروفم ، 

باز هم میگردم ، باز هم پیدا میکنم و میخرم ، و این عشق من است تا لحظه مرگ . این وبلاگ هم مال همه شماست و همیشه بعنوان یک خدمتگذار وظیفه میدانم که مرغ و خروسهای جنگی بومی ایران به شما معرفی کنم ، و با ساختار های واقعی خودشان و کسانی که ادعا میکنند اینها دورگ هستند ،  یاد قدیم بیافتند و درو دادن خروسهایشان از همین دورگها . 

آقای عزیز بنده شما را شناختم ، اگر اسم شما را نمیبرم حرمت نون ونمک است ،20 سال رفاقت است ، از زمانی که آن مرغ چیل را  به شما  کادو دادم  ، خروسهایتان درو ندادند و گرنه آنروز را بیاد بیاور که خروس 5 دونگ کهنه ات  به جوجه 7 ماهه نیو کاسلی جمشید درو داد و اصلا تعجب میکنم چه کسی پهلوی شما نشسته تا توی اینترنت بیایید ، متاسفانه در جملاتی که نوشته بودی و فقط من و شما میدانستیم شناختمتان ، هر وقت هم که خواستی دورگهای بنده در خدمت شما هستند ،قدری و ندید